ساق دست بافتنی زندانی را از اعدام نجات داد!

از اعراب، هنر بافندگی در اسپانیا معرفی شد.

کلیسای کاتولیک از آن برای ایجاد لباس ها و لوازم مذهبی خود استفاده می کرد.

در میان اولین شاهکارهای بافتنی دو بالش ابریشمی بافت عرب بود که در مقبره‌های سلطنتی صومعه‌ای در شمال اسپانیا یافت شد، متعلق به قرن یازدهم.

چندین نقاشی در دهه 1350 ساخته شد که مریم، مادر عیسی را در حالی که در حال بافتن ساق دست بافتنی بود به تصویر می کشد.

آن را The Knitting Madonnas نامیدند. یکی از این نقاشی‌ها مدونای فروتنی اثر آمبروجیو لورنتستی است که مری را در حال بافتن روی زمین نشان می‌دهد.

گذشته از اینکه تاریخ وجود بافتنی را در قرن سیزدهم می دانست، این موضوع نیز ظهور بافندگی را به عنوان یک فعالیت خانگی برای زنان به تصویر می کشد.

در طول قرن چهاردهم، این فعالیت در نهایت به بقیه اروپا رسید. یکی از کارهای صنعتگران بسیار ماهر شد. اصناف بافندگی در سال 1268 در فرانسه تأسیس شدند و برای عضویت باید تمام آزمون هایی را که به آنها داده می شود،

پشت سر گذاشت. این صنعتگران با استفاده از نخ‌های بسیار ظریفی که با نخ‌های طلا دوخته شده‌اند، دستکش، بالش و کیف‌های یادگاری برای مقدسین ساخته‌اند.

جوراب‌های ساق بلند، کیسه‌ها، آستین‌ها، کمربندها و کیسه‌های بند کشی معروف به پوک (نرگی) را نیز بافتند.

روش دوخت purl در قرن شانزدهم توسط بافندگان انگلیسی ابداع شد.

از آن برای بافتن جوراب‌های ساق بلند استفاده می‌شد، نوعی لباس که به عنوان یک روند مد قدرتمند برای مردان ایتالیایی و اسپانیایی رایج شد.

پادشاه هنری هشتم اولین خانواده سلطنتی بریتانیا بود که جوراب بافتنی پوشید.

این شلوار جین آبی امروزی عمل کرد و ظاهری شیک و شیک را ایجاد کرد.

به دلیل تقاضای زیاد این کالا، ملکه الیزابت اول، دختر پادشاه هنری هشتم، تشکیل اصناف بافندگی را تشویق کرد.

او همچنین در دوران سلطنتش شروع به استفاده از جوراب های ابریشمی بافتنی و آستین های بافتنی تزیین شده برای لباس هایش کرد.

سبک های متمایز متعددی در بافندگی نیز در جزایر بریتانیا ظاهر شد. یکی از اینها کابل کشی ژاکت بافتنی یک دریانورد به نام Gansey است.